Running is my gasoline
8 razy na ten sam szczyt w ciągu 17 godzin? Przynajmniej w planach, które bezlitośnie pokrzyżowała mi Babia Góra. O tym jakie to okropne bydle jest i dlaczego nie udało mi się ukończyć tego biegu. Zapraszam.
Tym razem coś zupełnie innego. Mapa, noc, las, kompas i brak wytyczonej trasy, ponieważ trzeba ją znaleźć samemu.
Od nic nie znaczącej rozmowy, przez rajd pieszy, aż po ultramaraton. O tym jak historia sprzed 20 lat ukształtowała jeden z najbardziej kultowych biegów w Polsce i o tym jak ten bieg mi się przyjął.
Trzy dni i trzy noce z życia ultrasa. Długo, daleko, ciężko, mokro, zimno, na zmęczeniu, na głodnego, ale za to w doborowym towarzystwie!
Miało być zimno i ciężko, tymczasem zamiast huraganowych wiatrów, ulewnego deszczu, ekstremalnego mrozu i mgły gęstej jak mleko, trafiła nam się przepiękna pogoda oraz mnóstwo śniegu. Co nie znaczy, że było lekko, z górki i z wiatrem.
Piekło – rzekome pozagrobowe miejsce przebywania potępionych dusz zmarłych. W rzeczywistości miejsce do którego może trafić śmiertelnik, upodlić się do reszty i potem stamtąd wyjść. Zwiedziłem jego najgorsze zakamarki, traumę mam do dziś, ale wydostałem się o własnych siłach.
Ultramaraton przez duże „U”. Koniec pewnego rozdziału mojej kariery ultra. Tu jest wszystko, dosłownie. Bez cenzury, ale za to z pikantnymi szczegółami. Zapraszam.
Miało być spokojne 100 km po Beskidzie Wyspowym bez sponiewierania, a skończyło się na ultra horrorze z happy endem.
O biegu, który nie chciał się odbyć. Niepokorny Mnich był przekładany 3x, ale ostatecznie się udało. Przebiegłem 95 km przez Pieniny w ponad 30 stopniowy upale.
Moje największe biegowe wyzwanie. Przynajmniej do tej pory. Jak się do niego przygotowywałem, jak pobiegłem i jak się czułem po biegu.